Μελέτη στρατιωτική, χωροταξική, κοινωνική,

πολιτική, ζωολογικὴ καὶ γενικῶς έγκυκλοπαιδική,

μετὰ πλήθους στοιχείων ἀπὸ τὴν διεθνῆ βοτανολογία,

ποὺ γράφει ὁ συνεργάτης μας Μέντης Μποσταντζόγλου.

Ἐντός ἡμερῶν, τελιόνω μίαν μελέτην Μου ἐκ τετρακοσίων σελίδων, μὲ θέμα τὴν ἀνεπάρκειαν τῆς Ἐλλάδος εἰς προσεχὲς πραξικόπημα, προϊὸν μεγάλης σκέψεος κὲ σοφῶν ὑπολογιζμῶν. Διὰ τῆς μελέτης Μου ἁφτῆς, ἀποδικνύο ὅτι εἰς προσεχὲς πραξικόπημα ὀλίγων θερμοκεφάλων κεφαλῶν, ἡ θέσις τῆς Ἐλλάδος θὰ εἶναι τραγική. Ὁ κ. Πατακός, μὲ ἀδαμάντίνην διάβγειαν πνέβματος κὲ ὡς ἄνθροπος ποὺ ἀπεχθάνετε τὰ πραξικοπήματα, προανήγκειλεν ὅτι τοῦτο θὰ εἶναι κακὸν διὰ τὴν πειθαρχίαν.

Δηστηχὸς βλέπο ὅτι ὄχι μόνον θὰ εἶναι κακὸν διὰ τὴν πειθαρχείαν, ἀλλὰ καὶ ὀλέθριον διὰ τὸν ζωτικόν μας χῶρον. Καὶ τοῦτο διότη 8.800.000 Ἕλληνες ἐξετέθησαν ἐπικινδῆνος πανηγηρίσαντες διὰ τὴν Δημοκρατίαν καὶ ἐπιστροφὴν ἐξορίστων καὶ κρατουμένων κὲ ἑπομένος θὰ δημιουργηθῆ τρομακτικὸν πρόβλημα ἐδαφικῆς ἀνεπαρκίας χώρου. Καὶ γενᾶτε ταὸ ἐρότημα: Ὁ ἐξοπλισμός μας εἰς νήσους, εἶνε ἐπαρκὴς ἢ χολένομαι κὲ ἐδῶ στρατηγικῶς;

Ἡ ἀπάντησις εἰς τὸ φλέγον ἀφτὸ ἐρότημα, εἶνε δηστηχὸς ἀπογοητεφτική. Καὶ μὲ κίνδηνον νὰ φανόμεν δησάρεστοι, ἔχομαι ὑποχρέοσιν νὰ εἴπομεν καὶ νὰ βροντοφονήσομεν πρὸς τὸν Λαὸν τὴν ἀλήθιαν. ΟΧΙ. ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΟΜΑΙ ΝΗΣΟΥΣ ΕΙΣ ΕΒΡΕΙΑΝ ΚΛΙΜΑΚΑ.

Τὸ σύνολον τῶν νήσων μας ἀφτὴν τὴν στιγμήν, μόλις καὶ μετὰ βίας ἀνέρχεται εἰς 47. Ἑπτὰ διαθέτομε εἰς τὰ ἐπτάνησα, 12 εἰς τὰ δωδεκάνισα, 20 περίπου εἰς τὰς κηκλάδας καὶ 8 εἰς τὰς σποράδας. Ὁ ἀριθμὸς οὗτος κατ’ ἐμέ, κρίνετε ἀνεπαρκέστατος διὰ μίαν πρόχιρον μεταφορὰν δημοκρατικῶν αναρχικῶν στιχῖων.

Ἐὰν δὲ ἀπὸ τὸν ἀριθμὸν τῶν ὑπάρχων νήσων ἀφαιρέσομαι τὸν Σκορπιὸν ὅστις κατοικῖται κὲ νῆσον Σπετσοπούλαν ποὺ εἶνε ἀκατάληλος λόγω τῶν πολῶν ὄφεων, σκορπιῶν, σάβρων κὲ φασιανῶν κὲ ἄλλων ἐντόμων, τότε τὸ πρόβλιμα καθίστατε ἀκόμη ὀξήτερον. Ἔχο ὁλόκλιρον κεφάλεον κὲ διὰ τὴν ἀκαταληλότιτα καὶ τῆς Τήνου – εἰς περίπτοσιν ποὺ τὸ σοτήριον πραξικόποιμα ἤθελεν λάβη χόραν παραμονὰς Δεκαπενταβγούστου -- , καθόσον ἡ νῆσος ἄφτη μὲ τῆν συροὴν θρησκολήπτων, παρουσιάζη πολὰς ἀνομαλίας εἰς τὴν ἐξέβρεσιν κλίνων.

Ἄρα εἰς τὴν διάθεσιν τῆς νέας θερμοκεφάλου Χούντας θὰ ὑπάρξουν μόνον 44 ἀνεπαρκεῖς νῆσοι διὰ τὴν ὀρθολογιστικὴν κατανομὴν τῶν 8.800.000 ὑπόπτων δημοκρατικῶν φρονημάτων. Ἡ πρώτη ὄθεν ἐργασεία, κατὰ τὴν γνόμην Μου, ποὺ πρέπει νὰ γίνη – μετὰ τὴν ὀρκομοσίαν τῆς νέας κηβερνήσεος ἐνόπιον τοῦ ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κὲ πάσης Ἐλλάδος κηρίου Σεραφείμ – εἶνε ἡ ταχῖα ἀποστολὴ ἡμίσεος ἐξ ἀφτῶν ἤτοι 4.400.000 ἀτόμων, εἰς τὴν μεγαλόνησον Κρήτην.

Ἠ Κρήτη ἐφτηχῶς ἀριθμεῖ 500.000 ψηχάς, ἀλλὰ πρὸ τῶν ἐκτάκτων περιστάσεων ποὺ θὰ διέρχεται ἡ πατρίς, δὲν θὰ ἀρνηθῆ τὴν φιλοξενείαν κὲ ἄλλων καὶ μὲ ὁλίγην καλὴν προσπάθειαν, ἡμπορεῖ νὰ διαθρέψη ἕνα συμπαγῆ πληθησμὸν ἀνερχόμενον εἰς 4.900.000. Βεβέος, ἐκ πρότης ὄψεος, ὁ ἀριθμὸς οὖτος φένετε ὁλίγον ἡψηλός, ἀλλ’ ἐὰν ἀπομακρήνομαι τοὺς Κρητικοὺς ποὺ καὶ αφτοὶ ἀπερισκέπτως ἐπανηγήρισαν καὶ τοὺς στείλομαι εἰς Ρόδον ἤ Χῖον, ποὺ εἶνε αἱ μεγαλήτερε νῆσοι ποὺ διαθέτομαι, τότε οἱ ἐξόριστοι ἐκ Κεντρικῆς Ἐλλάδος, διὰ τῆς ἀποχορήσεος τῶν νοσταλγῶν τοῦ παρελθόντος κρητικῶν, θὰ ἀναπνέουν καλήτερον κὲ θὰ ἔχουν μεγαλυτέραν ἐλεφθερίαν κινήσεως.

Πρόβλιμα ἀσφαλὸς θὰ γενηθῆ μὲ τὴν ἄφιξιν τῶν μεταφερομένων εἰς Ρόδον Κρητικῶν, ἀλλὰ δὲν πρέπει νὰ μᾶς διαφέβγη τὸ γεγονὸς ὅτι καὶ ὁ πληθησμὸς τῆς Ρόδου ἀπεθέοσεν καὶ ἐξεδηλόθη μὲ τὴν ἄφιξιν τοῦ κηρίου Ζίγδη κὲ προέβη εἰς παντοειδῆς ἀσχημίας διὰ κάφσεος πτηνῶν κὲ ἄλων ἐκτρόπων καὶ ἄρα καὶ ἡ μετακίνησις τῶν Ροδίων πρὸς ἄλας περιοχάς, καθίστατε ἐπιβεβλημένη κὲ ὡς τοιοῦτον τόπον προτίνο τὴν Μητηλίνην. Φέροντες τοὺς Ροδίους εἰς Μητιλίνην, μετακινοῦμαι τοὺς Λεσβίους εἰς Χῖον ἐφχερὸς κὲ μετακινοῦντες ἀκολούθως τοὺς Χίους εἰς Σαντορίνην καὶ τοὺς Σαντορινέους εἰς Θάσον, εξεβρίσκεται χῶρος καὶ διὰ τοὺς πταίσαντας καλιεργητὰς μαστίχης ὑπὸ καλητέρας συνθήκας.

Ἀφοῦ λοιπὸν ἔτσι τακτοποιηθῆ τὸ πρόβλιμα τῶν ἐκδηλοθέντων Κρητικῶν ρίπτομαι ἔν βλέμα εἰς τὸν ὑπόλοιπον πληθησμόν. Πόσοι ἀπομένουν; Τέσερα ἐκατομήρια τετρακόσιαι χιλιάδες; Πόσαι εἶναι αἱ νῆσοι μας; Σαράντα τέσαρες; Ἄρα, ἐὰν στείλομαι ἀπὸ 100.000 εἰς ἐκάστην, τὸ πρόβλιμα λύετε. Φενομενικός, ἀφτὸ εἶνε ὀρθόν, ἀλὰ δηστηχὸς μαθηματικός, δὲν γίνετε. Δοκιμάσατε νὰ τοποθετήσετε 100 χιλιάδας εἰς τὴν Ἀστυπάλαιαν ἢ Δῆλον. Θὰ εἴδετε μὲ τρόμον, ὅτι οἱ μισοὶ θὰ πέσουν εἰς τὴν θάλασαν.

Διὰ νὰ μὴν συνβῆ ἀφτὸ κὲ θρηνήσομαι θήματα εἰς τὴν νέαν ἀναίμακτον ἐπανάστασιν, δὺο τινὰ πρέπει νᾶ γίνουν τὰ ὁποῖα θέτω ἀφιλοκερδῶς εἰς τὴν διάθεσιν τῶν ἀρμοδίων: Ἤ νὰ τοὺς ἀνανήψουν ἢ νὰ δοθοῦν ἀφστηρὲ ἐντολὲ νὰ παραμείνουν ὄρθιοι οἱ κρατούμενοι καθ’ ὅλην τὴν διάρκιαν τῆς ἐξορίας των.

Ἡ Γυάρος, ὑπὸ ἀρίστας συνθήκας – συνφόνως πρὸς ὑπεφθύνους μαρτηρίας ἀφιχθέντων – δήναται νὰ στεγάση καὶ νὰ διαθρέψη 15.000 κρατουμένους. Ἐὰν ὅμος δοθῆ ἐντολὴ νὰ ἀφιχθοῦν ἐκεῖ 100.000, δημιουργῆται ἀδιέξοδον διὰ τὰ φίδια καὶ σάβρας τῆς νήσου. Καὶ ναὶ μὲν ἠμποροῦν διὰ καταλήλου διαπεδαγογήσεος καὶ ἐξασκήσεος νὰ παραμένουν ὄρθια καὶ τὰ φίδια ἀλὰ σάβραν ὀρθίαν δὲν ἔχο δῆ. Ἡ σάβρα ζοολογικὸς ἔχει 4 πόδας. Πιθανὸν μερικὰς ὤρας νὰ καθήση εἰς τοὺς δύο της πόδας, αλλ’ ἀργότερον θὰ βαρεθῆ. Δὲν ἡμπορεῖ τὸ Κράτος νὰ βασισθῆ εἰς τὴν καλὴν της θέλησιν, διότι ἀργὰ ἢ γρήγορον θὰ ζητήση ἐλεφθερίαν χώρου διὰ να περιφέρετε ἀνενόχλητος, δεδομένου ὅτι ὁ τράχηλος τῶν ἐρπετῶν, ζυγὸν δὲν ὑποφέρει.

Τί πρέπει λοιπὸν νὰ γίνη διὰ νὰ ἔβγομεν ἀπὸ τὴν δήσκολον ἀφτὴν θέσιν; Δύο λύσεις ὑπάρχουν. Πρότον, νὰ κηρήξομαι τὸν πόλεμον, διὰ νὰ ἀποκτήσομαι περισοτέρας νήσους. Ἐπειδὴ ὅμος καμία γείτων χώρα δὲν διαθέτει τὰς νήσους ποὺ χρειαζόμεθα κατ’ ἀνάγκην θὰ πρέπει νὰ ἐκστρατεύφσομεν ὑπερποντίως καὶ νὰ ἐπιτεθόμεν εἰς τὴν Ἰνδονησίαν ποὺ διαθέτει ἀρχιπέλαγος πλῆρες χρησίμων νήσων. Ἀφτὸ ἴσος προκαλέση τρίτον παγκόσμιον πόλεμον, αλλ’ ἐὰν ἐξασφαλίσομαι τὴν διαβεβέοσιν τῆς Ἀμερικῆς ὅτι θὰ ἵστατε παρὰ τὸ πλεβρόν μας, θὰ ἐξέλθομαι καὶ ἐκεῖ νικηταί. Μόνη ἡ Ἰνδονησία εἶναι ἀφτὴν τὴν στιγμὴν ἡ μόνη μας ἐλπὶς διὰ νὰ ὀρθοποδήσομαι ὡς Ἔθνος παρὰ τὸ πλεβρὸν τοῦ ΝΑΤΟ.

Ἡ ἀποστολὴ μερικῶν ἐκατομηρίων ἀντιφρονούντων είς τὴν μεγαλόνησόν μας Κῆπρον, κατὰ τὴν γνόμην Μου δὲν εἶναι ἐφκταῖον, διότη θὰ περιπλέξη τὴν ὑπάρχουσαν κρίσιμον κατάστασιν ἐν Γενέβη καὶ ὁ κ. Γκιουνὲς πιθανὸν νὰ ἔβρη ἐπιχειρήματα ἐκ τῆς δημιουργίας καντονίου ἐξορίστων ἣ ὀμοσπονδιακοῦ κράτους κρατουμένων, φυλασομένων ὑπὸ τρίτης ἐθνοφρουρᾶς. Ἡ δημιουργία βάσεως ἀντιφρονούντων ὑπὸ τὰς παρούσας συνθήκας εἰς τὴν μεγαλόνησόν μας, ἄνευ εγκρίσεος τῆς Τουρκικῆς Κυβερνήσεος καὶ χαράξεος πρασίνης γραμμῆς, ἴσος προκαλέση πολὰς ἀνησηχίας εἰς τοὺς Τουρκοκηπρίους καὶ πρέπει πάση θησία νὰ αποφεφθχῆ. Ἀφόσον ὑπάρχη ἡ Ἰνδονησία, ἂς μὴν εἴμεθα πλεονέκτε.

Δευτέρα λύσις, πρὸς τὴν ὁποίαν μᾶλον κλείνω εἶναι, εἰς περίπτοσιν πραξικοπήματος νὰ παραμείνη ὁ πληθησμὸς εἰς τὰς θέσεις του καὶ μόνον τὸ Ἐθνικὸν Κέντρον νὰ ἐγκατασταθῆ εἰς Γυάρον καὶ νὰ ἐκδίδη διαταγάς, τὰς ὁποίας ἐμεῖς ἐδῶ ἐξόριστοι νὰ ἐκτελοῦμε. Καὶ ἡ νῆσος ἀφτὴ εἶναι ίδεόδης διὰ θερμοκέφαλον κηβέρνησιν, διότη μὲ ἐπληροφόρησαν ὅτι ἐκεῖ φυσάη πολή.

ΜΠΟΣΤ

Η «μελέτη» του Μποστ δημοσιεύθηκε στο πρώτο μεταπολιτευτικό τεύχος του περιοδικού ΑΝΤΙ, στις 7 Σεπτέμβρη 1974.  Το ΑΝΤΙ κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τον Μάιο του 1972. Η έκδοση του περιοδικού απαγορεύτηκε αμέσως από τις αρχές της Χούντας και οι υπεύθυνοι συνελήθφησαν. Ξανάρχισε την κυκλοφορία του μετά την πτώση της δικτατορίας με την ένδειξη «περίοδος Β» (συμβολικά, καθώς η πρώτη περίοδος απαρτίζεται από ένα όλο κι όλο, κι αυτό απαγορευμένο, τεύχος) και εξελίχθηκε σε ένα από τα σημαντικότερα περιοδικά της αριστεράς για 34 περίπου χρόνια, με κεντρικό πρόσωπο τον εκδότη του, Χρήστο Παπουτσάκη (1934-2009).

Ο Μέντης Μποσταντζόγλου, ο θρυλικός Μποστ (1918-1995), συνεργάστηκε με το περιοδικό τόσο στο τεύχος που εκδόθηκε εντός δικτατορίας, όσο και στα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια. Εδώ, ενάμιση σχεδόν μήνα μετά την πτώση της Χούντας, αποτυπώνει με τον μοναδικό του τρόπο το κλίμα της περιόδου –μιας περιόδου εξαιρετικά πυκνής και ρευστής με ανοιχτά, ακόμα, όλα τα μέτωπα και αβέβαιο μέλλον – προειδοποιώντας (αφιλοκερδώς και υπευθύνως) για τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζε το εγχείρημα ενός νέου πραξικοπήματος, με βάση τα δεδομένα που δημιούργησε η πτώση της δικτατορίας στις 24 Ιουλίου, οι μαζικοί εορτασμοί που την συνόδευσαν και η υποδοχή των πολιτικών εξορίστων και κρατουμένων που ακολούθησε.

Στήλη: Κομμάτια και αποσπάσματα: Ιστορίες στο Κόκκινο

Επιμέλεια: Μάνος Αυγερίδης